Öğretmenlerin Özyeterlik Düzeyleri İle Yaşam Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişki
Anahtar Kelimeler:
Özyeterlik, Yaşam Doyumu, Öğretmen, Öğretmenlerin Yaşam DoyumuÖzet
Yaşam doyumu, bir bireyin genel olarak hayattan ne kadar memnun olduğunu ve yaşam kalitesini nasıl değerlendirdiğini ifade eder. Özyeterlik ise bireyin bir işi yapmaya yönelik kendini yeterli hissetme durumudur. Araştırmada öğretmenlerin özyeterlik düzeyleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel araştırma modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2023-2024 eğitim öğretim yılında Malatya'daki okullarda görev yapan ilkokul ve ortaokul kalemesindeki öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise basit seçkisiz örnekleme yöntemi kullanarak evren içerisinden belirlenen 220 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak öğretmenlerin sosyal demografik özelliklerinin ortaya çıkarılması amacıyla demokratik bilgi formu, genel özyeterlik ölçeği ve yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde nicel veri analiz yöntemleri kullanılmıştır. Bu kapsamda veriler SPSS 24 programı ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin cinsiyeti ve görev yaptıkları öğretim kademesine göre özyeterlilik düzeyleri ile yaşam doyumu düzeyleri arasında farklılıklar meydana geldiği belirlenmiştir. Kadınlarda özyeterlilik düzeyleri ile yaşam doyumu düzeylerinin erkeklere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca öğretim kademesi bakımından ortaokul düzeyinde görev yapan öğretmenlerin özyeterlilik düzeyleri ile yaşam doyumu düzeylerinin ilkokul düzeyinde görev yapanlara göre daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Özyeterliliği yüksek olan öğretmenlerin yaşam doyumu düzeylerinin de yüksek olduğu görülmüştür.
Referanslar
Alev, S. (2018). Öğretmenlerin genel öz yeterlilik algıları ile duygusal emek davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi: İzlenim yönetimi taktiklerinin aracılık rolü. Doktora Tezi, Gaziantep Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ayık, A., Savaş, M., & Yücel, E. (2015). İlkokullarda görev yapan okul müdürlerinin genel öz yeterlik ile örgütsel bağlılık algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 193-218.
Berggren, N., & Bjørnskov, C. (2020). Institutions and life satisfaction. Handbook of labor, human resources and population economics, 1-48.
Clair, R., Gordon, M., Kroon, M., & Reilly, C. (2021). The effects of social isolation on well-being and life satisfaction during pandemic. Humanities and Social Sciences Communications, 8(1).
Dağlı, A., & Baysal, N. (2016). Yaşam doyumu ölçeğinin türkçe’ye uyarlanmasi: geçerlik ve güvenirlik çalişmasi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59).
Demir, R., Tanhan, A., Çiçek, İ., Yerlikaya, İ., Kurt, S. Ç., & Ünverdi, B. (2021). Yaşam kalitesinin yordayıcıları olarak psikolojik iyi oluş ve yaşam doyumu. Yaşadıkça Eğitim, 35(1), 192-206.
Demir, S., & Çobanoğlu, N. (2022). Eğitim örgütlerinde iş yaşamında yalnızlık ile yaşam doyumu ilişkisi: İşle bütünleşmenin aracı rolü. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 21(82), 546-558.
Eker, C. (2014). Sınıf öğretmenlerinin öz-yeterlilik inanç düzeyleri üzerine bir araştırma. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1).
Erdogdu, M. (2018). Lise öğrencilerinin okula bağlılık ile genel öz-yeterlilik düzeyleri arasındaki ilişki. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(32), 205-227.
Farmer, H., Xu, H., & Dupre, M. E. (2022). Self-efficacy. In Encyclopedia of Gerontology and Population Aging (pp. 4410-4413). Cham: Springer International Publishing.
Gül, Y. E., & Alimbekov, A. (2020). Öğretmen adaylarının hoşgörü ve yaşam doyum düzeylerinin incelenmesi. Turkish Studies, 15(2), 831-849.
Güldür, B., & Yaşartürk, F. (2020). Okul öncesi öğretmenlerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımındaki fayda ve yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(2), 495-506.
Khodabakhsh, S. (2022). Factors affecting life satisfaction of older adults in Asia: A systematic review. Journal of Happiness Studies, 23(3), 1289-1304.
Lazarides, R., & Warner, L. M. (2020). Teacher self-efficacy. In Oxford research encyclopedia of education.
Maddux, J. E. (2016). Self-efficacy. In Interpersonal and intrapersonal expectancies (pp. 41-46). Routledge.
Moran, C., & Çoruk, A. (2021). İlköğretim kurumlarındaki öğretmenlerin duygusal emek davranışları ile yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişki. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 267-284.
Okutan, M., & Kahveci, A. (2012). İlköğretim okul müdürlerinin genel öz yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler acısından incelenmesi Rize örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 27-42.
Öter, Ö. M., & Dağlı, A. (2022). Öğretmenlerin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim Ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori Ve Uygulama, 13(26), 219-244.
Papi, S., & Cheraghi, M. (2021). Multiple factors associated with life satisfaction in older adults. Menopause Review/Przegląd Menopauzalny, 20(2), 65-71.
Purwanto, A. (2022). Elementary school teachers performance: how the role of transformational leadership, competency, and self-efficacy?. International Journal Of Social And Management Studies (IJOSMAS).
Ulfert-Blank, A. S., & Schmidt, I. (2022). Assessing digital self-efficacy: Review and scale development. Computers & Education, 191, 104626.
Uysal, İ. (2013). Akademisyenlerin genel öz-yeterlik inançları: AİBÜ eğitim fakültesi örneği. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2).
Yıldırım, F., & İlhan, İ. Ö. (2010). Genel öz yeterlilik ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 301-308.
